Wild West Argentina

We hebben weer behoorlijk wat beleeft hier in Argentinië. Veel gereden, veel gezien, veel gedaan, elke dag is weer een avontuur maar ik zal het kort proberen te houden. Vanuit Salta zijn we naar het Noorden gereden richting Bolivia. Nog geen 100 km gereden, uiteraard politiecontrole… Dit keer konden we niet zo makkelijk doorrijden en wat bleek we reden zonder licht. Ik denk we worden behoorlijk in de maling genomen maar het blijkt toch echt verplicht te zijn hier op klaarlichte dag met licht te rijden. In eerste instantie betekende dit een boete van 400 Peso maar na een half uur op het politiebureau op mijn beste Spaans onderhandelen konden we na betaling van 100 Peso doorrijden. Een hoop lol voor een tientje (euro) zou je kunnen zeggen.

Daarna doorgereden naar Humahuanca, veel woestijn, rotsen, cactussen en de berg met zeven kleuren, best een mooi gezicht. De volgende dag de Cerro Hermosa overgestoken wat op ruim 4000 mtr een mooi uitzicht opleverde. Na het afdalen van deze pas kwamen we uit bij de grote zoutvlaktes (Salinas Grandes) Ook weer een bizar stukje natuur en een dag later zou hier ook de Dakar overheen rijden maar dat gingen wij in de buurt van Salta aanschouwen.

De weg terug naar Salta gingen we een paar honderd kilometer over een onverharde weg, dit was het kortst en ook een mooie route om te rijden. Echter is de kans op een lekke band op deze wegen natuurlijk wel wat groter en dat duurde dan ook niet lang voordat er een band klapte. Lekker in de brandende zon ff een bandje wisselen. De rest van de weg maar wat rustiger aangedaan want nog een lekke band zou niet echt praktisch zijn met het eerstvolgende dorp nog 150 km verderop.

Om de trucks en auto’s van de Dakar voorbij te kunnen zien komen hadden we een mooie locatie uitgezocht. Echt mooi om dat in het echt mee te maken! Gerard de Rooy kwam als eerste vrachtwagen voorbij scheuren en Erik van Loon als een van de eerste auto’s. Wuf van Ginkel knalde nog ff vol op een boom met z’n truck dus dat was een behoorlijk spektakel.

De volgende dag belanden we op een echte Argentijnse Ranch waar we te paard de omgeving gingen bekijken en dat was best leuk. Onder de middag een echte Argentijnse lunch meegemaakt wat begint met een paar glazen wijn en eindigt met veel vlees van de bbq. Daarna weer verder met wijn drinken want echt veel nuttigs doen de meeste Argentijnen ’s middags niet. Dan om een uur of half tien ’s avonds weer ff een hapje eten, niet teveel want je zit nog vol van de bbq lunch en er moet nog meer drank bij… Na het eten komen de echte sterke verhalen en gaat het door tot in de late uurtjes. Eindresultaat: iedereen dronken maar je kan wel echt lachen met die Argentijnen! Mooie ervaring!

Inmiddels zijn we aangekomen in Mendoza, 1500 km onder Salta. Dit was weer een hele strijd om hier te komen. De juiste weg vinden is echt een behoorlijke puzzeltocht want de bewegwijzering is echt heel minimaal en niks is logisch hier in Argentinië. Ook tanken levert de nodige problemen op, tankstations die gesloten zijn of zelf op een tankwagen met benzine zitten te wachten is aan de orde van de dag. Maar dat houdt de spanning erin. Vanaf Salta hebben we hoofdzakelijk route 40 gevolgd, een weg van bijna 5000 km van het uiterste noorden naar het uiterste zuiden van Argentinië. Helaas was er een stuk weg volledig weggevaagd door zware regenval waardoor we een andere route moesten pakken, oftewel ff 300 km omrijden… Andere delen van de route zijn wel berijdbaar maar op veel plekken stroomt er water over de weg (floodway) en het blijft opletten voor gaten, stenen, koeien, paarden, ezels en honden op de weg.

Het plan is om morgen de Andes in te rijden richting Chili. Daar ligt de cerro Aconcagua, met bijna 7000 mtr de hoogste berg van Zuid Amerika.

Grn. Lisanne en Erik

Foto’s op https://www.facebook.com/Erikvanloon85