Laatse weken bij Island Bulbs

Hey,

De tijd vliegt als je het druk hebt, dus het is de hoogste tijd voor een nieuwe update. Ik ben nog steeds werkzaam bij Island Bulbs in Hastings. De oorspronkelijke deal om 3 maanden te komen werken is lichtelijk overschreden en is nu 5 maanden geworden. Hierdoor kon een deel van de Nederlandse bezetting wat langer in Nederland blijven om van alles te regelen. Na het verwerken van de exportbollen zijn we verder gegaan met het plantgoed sorteren en tegelijkertijd het exporteren van de exportbollen. Komende week gaan de laatste bollen richting Japan en dan is alles de deur uit dus dat ruimt lekker op. Verder zijn we nu volop aan het planten, we zijn al 3 weken bezig en hebben nog ongeveer 10 dagen nodig. Als dat klaar is stop ik hier met werken en ga ik weer een tijdje reizen. Afgelopen week is er in de bergen nog een dik pak sneeuw gevallen, wat erg ongebruikelijk is voor deze tijd van het jaar maar voor mij wel gunstig want dan kan ik eind oktober nog ff een paar dagen snowboarden. (normaal gesproken loopt half oktober het seizoen af)

Tussen alle bedrijvigheid door heb ik toch nog heel wat kunnen bekijken in deze hoek in NZ. Vooral de zondagen dat ik niet hoefde te werken heb ik een behoorlijke tour kunnen maken. Hier in de buurt van Hastings ligt Te Mata Peak, dat is de hoogste berg in de buurt (ongeveer 800 m) en vanaf daar kan je Hastings, Napier en de Pacific Ocean zien. In Napier is de haven, hiervandaan worden ook alle bollen geëxporteerd en geïmporteerd. Vanaf Bluff Hill kan je dit allemaal goed bekijken. Verder is Napier wel een leuk stadje waar je goed wat kunt eten en drinken en dat hebben we dan ook meerdere malen gedaan, want elke dag zelf koken wordt je ook een keer zat..

Met Gerjo ben ik een keer naar whakapapa skifield gereden. Eerst ff naar taupo, ongeveer 2 uur rijden. Daar ff een bakkie gedaan en the great hole in one challege gedaan op Lake Taupo. Voor $20,- aan golfballen gekocht en proberen om een hole in one te slaan op een platform drijvend in Lake taupo. Hoofdprijs: $5000,- Dat werd vanzelf helemaal niks maar de lol was groot.. Na deze enorme inspanning zijn we doorgereden naar het skigebied ongeveer een uur verderop. Het is niet onwijs groot maar je kan er goed skiën. Dit hebben we echter niet gedaan omdat we ’s middags weer richting huis moesten. Als ik klaar ben met werken ga ik wel ff terug om hier te snowboarden. De sfeer is niet zoals we dat in Oostenrijk kennen en van après ski hebben ze nog nooit gehoord maar om te skiën kan je er goed wezen.

Zelf ben ik nog een keer dwars door de bergen richting Wanganui gereden. Dit is 250 km korter als over de normale hoofdwegen maar niet sneller.. Het is een weg van Hastings naar Taihape van 150 km en gedeeltelijk grindweg, je rijdt echt door de middle of nowhere en het enige teken van leven is af en toe een kudde schapen. Omdat deze trip geen succes zou worden met mijn eigen wagen heb ik de 4x4 bedrijfswagen meegenomen. Uiteindelijk geen slecht idee want de Primera zou niet ver gekomen zijn op deze gravelroad. Eenmaal aan de andere kant van de bergpas (Gentle Annie) uitgekomen wou ik toch eigenlijk niet dezelfde weg terug, enigste optie: 250 km omrijden en via Palmerston North weer richting huis. Dus dat was een mooi toertje. In de buurt van Palmerston North nog een groot windmolenpark gezien van honderden turbines. Die hebben ze hier dus ook..

Het plan is dus om na het werk eerst ff te gaan snowboarden, daarna ga ik langzamerhand richting het Zuidereiland. In november komen Jacco en Jan en gaan we in een paar weken ff het Zuidereiland bekijken.

Tot zover deze update, Ik hoor het wel weer wat er in Nederland allemaal gaande is. De foto’s staan weer op

http://www.erikvanloon.hyves.nl/fotos

Grn. Erik