The west is the best

Ik ben inmiddels aangekomen in Perth in het zuiden van western Australia. In drie weken zijn we van Darwin via Broome en de westkust naar Perth gereisd, een barre rit van 6500 km door het ruige, uitgestrekte en dunbevolkte westen van Australië. Uiteraard hebben we tijdens deze reis weer van alles beleeft!

In Darwin heb ik Marc (Frans) en Yvonne (Duits) ontmoet en die zijn meegegaan naar Perth. Na een dikke dag rijden zijn we de grens overgestoken naar western Australia en al snel arriveerden we in The Kimberley, een enorme lap land (ongeveer 10x Nederland) tussen Broome en Darwin. Dit gebied staat bekent om het ruige landschap, gorges, rivieren, watervallen en krokodillen. We hebben op vele plaatsen gezwommen, in gorges en bij watervallen. Lekker verkoelend en verfrissend! De beste locatie was de Emma gorge, een pool omringt door 50 meter hoge rotswanden waar het water vanaf komt. Ideaal zo’n natuurlijke douche!

Allemaal erg mooi alleen de wegen in de Kimberley zijn niet zo best, veel onverhard en ruige 4x4 only wegen. Helaas heb ik geen 4x4 dus moest de Magna er aan geloven en die heeft het dan ook behoorlijk zwaar te verduren gehad. Na een aantal stenen geraakt te hebben is de uitlaat nu zo lek als een mandje dus ik rij nu in een Magna sport..!

Vooral de weg naar Wolfe Creek was een pittig ritje. 150 km ruige gravelroad, met topsnelheden van 20 tot 40 km/u koste dit zeker een paar uur om er te komen. In Wolfe Creek bevindt zich de 2e grootste meteoriet krater in de wereld. Een behoorlijk gat van 50 meter diep en een diameter van 850 meter. Erg indrukwekkend! Wolfe Creek is ook bekend van de film ‘Wolfe Creek’, een waargebeurd verhaal over backpackers die Wolfe Creek bezoeken. Het schijnt dat het bezoekersaantal is afgenomen na het uitkomen van de film... Voor degene die de film (nog) niet hebben gezien, het is zeker de moeite waard.

Na een week arriveerden we in Broome, het begin van de westkust. Hier zijn we een paar dagen gebleven. Cable Beach is ‘the place to be’ in Broome en daar hebben we ons dan ook prima vermaakt. In Exmouth zijn we met een boot de baai opgegaan om Walvissen te spotten. Wat een geweld als die uit het water komen! 40 ton schoon aan de haak.. Aan de kust van Exmouth en Coral Bay bevindt zich ook een koraal riff, daar hebben we gesnorkeld en weer vele bijzondere vissen en koraal gezien.

Voordat we in Perth waren, kwamen we door the Hutt river province, een onafhankelijk land van Australië, opgericht in 1970 door farmer/prins Leonard Casley omdat hij het niet eens was met het toenmalige landbouwbeleid. Bij aankomst kregen we een visa in het paspoort om ‘het land’ in te mogen. Het ziet er echter niet echt koninklijk uit want het is een behoorlijk zooitje op het landgoed.. lekker Australisch!

Aan de westkust heb ik in totaal 3 keer een lekke band gehad. De eerste kreeg ik op een onverharde weg in Karijini National Park. De volgende dag kreeg ik op de highway nog een lekke band en ik had nog niet de kans gehad om die andere te repareren want het volgende stadje was nog zo’n 400 km verderop... sta je dan ergens in Western Australia! Gelukkig kwam er na een tijdje wachten een andere auto voorbij met aanhangwagen waarvan het reservewiel precies de goede maat was. Gelukkig mochten we dat wiel gebruiken. In het volgende stadje konden we echter geen nieuwe band krijgen dus moesten we nog 500 km rijden zonder reserve.. niet echt ideaal. In Carnarvon kon ik eindelijk een band krijgen maar de volgende dag kreeg ik meteen weer een lekke band... dus uiteindelijk zijn we zonder reserve naar Perth gereden.

Hier in Perth is het nu voorjaar en dus een stuk kouder als in het Noorden. De laatste twee nachten voordat we in Perth aankwamen was het dan ook behoorlijk koud in het tentje. Dus na 3 weken kamperen zit ik er nu weer warmpjes bij in een hostel.

Er staan weer een paar foto’s op http://www.erikvanloon.hyves.nl/fotos

Grn.

Erik Down Under